Nasz synek niedawno skończył roczek, pytanie, na które teraz najczęściej odpowiadamy to:
Czy już chodzi? A jeśli nie chodzi sam to czy chodzi w chodziku?
(pytają wszyscy, nawet osoby przypadkowe :D)
Postanowiliśmy rozwiać nasze i Wasze wątpliwości dotyczące nauki chodzenia pytając o to eksperta – fizjoterapeutę dziecięcego 🙂
Z Ewą znamy się ze studiów na Warszawskim AWF-ie.
Zapraszamy na wywiad z Ewą Kowalczyk @mama.fizjoterapeutka, który jest zbiorem najczęściej nurtujących rodziców pytań:
Kiedy dziecko nabywa umiejetność samodzielnego chodzenia?
Według WHO dziecko nabywa umiejętność samodzielnego chodzenia między 8 a 18 miesiącem życia.
Jakie umiejętności dziecko powinno opanować zanim zacznie chodzić bez pomocy?
Dziecko ćwiczy umiejętności potrzebne do prawidłowego chodu wiele miesięcy przed momentem, gdy zacznie chodzić. Nawet chwytanie za stopy w leżeniu na plecach jest przygotowaniem stóp do prawidłowej pozycji w chodzie. Każdy element rozwoju jest potrzebny: obroty, pivoty, wysoki podpór, pełzanie, czworakowanie, wreszcie wstawanie przy meblu, chodzenie bokiem przy meblu, samodzielne wstawanie z podłogi. Każdy element rozwoju czemuś służy, dlatego nie warto tego rozwoju przyśpieszać.
Czy chodzik to dobry sposób na naukę chodzenia?
Wszelka pomoc w chodzeniu dla zdrowych dzieci nie jest potrzebna, ponieważ same nauczą się chodzić, kiedy będą na to gotowe.
Czy częste przebywanie w chodziku może prowadzić do nieprawidłowości rozwojowych?
Chodzik może powodować kształtowanie nieprawidłowych nawyków dotyczących ustawienia miednicy, stóp podczas chodu („wypinanie” brzucha co powoduje niewłaściwe ustawienie kręgosłupa, chodzenie na palcach, koślawienie stóp i kolan). Dodatkowo dziecko nie ma możliwości ćwiczenia równowagi (upadków), co może powodować problemy z równowagą w przyszłości. Chodziki na kółkach, wg doniesień AAP mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia dziecka, zwłaszcza w gospodarstwach domowych, w których znajdują się schody.
W jaki sposób możemy pomóc dziecku w opanowaniu chodzenia? Czy w ogóle mamy jakoś pomagać?
Paradoksalnie, najwięcej dla prawidłowego chodu dziecka możemy zrobić zapewniając mu możliwość ćwiczenia w niższych pozycjach: na czworakach, w klękach, najlepiej boso (jeżeli jest taka „bezpieczna” możliwość). Najlepiej, aby dziecko miało możliwość poruszania się po nieśliskim podłożu. Dobrym ćwiczeniem jest pokonywanie przez dziecko (oczywiście pod okiem rodzica) toru przeszkód zbudowanego z dużych piankowych klocków, walców, piłek i wszystkiego, co przyjdzie nam do głowy, w granicach bezpieczeństwa oczywiście. To wspaniałe ćwiczenie reakcji obronnych i równoważnych, stanowiących najlepszą ochronę dziecka przed niebezpiecznymi sytuacjami.
Czy dziecko podczas nauki chodzenia potrzebuje butów?
Według aktualnej wiedzy dla zdrowego dziecka najlepiej jest, żeby zaczynało swoją przygodę z chodzeniem boso lub w skarpetkach, jeżeli są ku temu bezpieczne warunki.
Podsumowanie wywiadu
Dziękujemy Ewa za podzielenie się z nami swoją wiedzą i mamy nadzieję, że zamieszczona tutaj garść informacji o nauce chodzenia przy chodzikach ułatwi podjęcie decyzji wielu polskim rodzicom.
Zapewne część z Was po wizytach u specjalistów z różnych dziedzin też często słyszało podobną diagnozę, że wszystko jest w porządku, a dziecko rozwija się w swoim indywidualnym tempie. To chyba najlepsza wskazówka, że nie powinniśmy przesadnie ingerować w tempo ontogenetycznych zmian zachodzących u naszych pociech.
Inne artykuły nt. rozwoju dziecka
- Chodziki, pomoc w nauce chodzenia czy samo zło?
- Aktywność fizyczna dzieci do lat 5 – wytyczne WHO
- Bawić się jest pięknie